Terminologia nauk o mediach

Walery Pisarek

Pełny tekst artykułu

W lipcu 2011 r. Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego uznało odrębną tożsamość badań komunikacji międzyludzkiej za pośrednictwem mediów jako osobnej dyscypliny i nadało im nazwę nauk o mediach. Przyjmuje się, że kryterium naukowości badań jest intersubiektywna weryfikowalność i komunikowalność ich twierdzeń. Narzędziem weryfikowalności jest metodologia naukowa, narzędziem komunikowalności – terminologia.Stąd troska o terminologię jest jednym z najważniejszych elementów konstytuowania się nauk o mediach jako „nowej” dyscypliny. Polska terminologia nauk o mediach powinna kontynuować tradycje terminologii prasoznawczej i medioznawczej z ich multidyscyplinarnością w stałym krytycznym kontakcie z terminologią stosowaną w obiegu międzynarodowym. Obecnie podjęciu systematycznych prac nad terminologią nauk o mediach sprzyja po pierwsze formalne uznanie tej dyscypliny, po drugie zaś ogłoszenie przez UNESCO Wytycznych polityki terminologicznej, które w Polsce realizuje Polski Komitet Normalizacyjny. Artykuł kończy się postulatem, by któryś z polskich uniwersyteckich instytutów dziennikarstwa wystąpił do Narodowego Centrum Nauki z wnioskiem o grant na opracowanie deskryptywnego słownika terminologicznego jako tezaurusa nauk o mediach, opartego m.in. na literaturze medioznawczej ostatniej dekady.

SŁOWA KLUCZOWE

nauki o mediach, terminologia, termin naukowy, słownik terminologiczny, tezaurus, medioznawstwo