Od wielo- do interdyscyplinarności (Z dziejów wiedzy o komunikowaniu)
Tomasz Goban-Klas
Pełny tekst artykułuPowstająca obecnie nauka o komunikowaniu stwarza realną szansę integracji humanistyki i nauk społecznych. Nie tylko dlatego, że ku badaniu procesów ko¬munikowania zwraca się wiele gałęzi tych nauk, lecz przede wszystkim dlatego, że wprowadza ona podejście konektywne, łączące analizę procesu twórczego z analizą samego dzieła oraz analizą jego społecznej recepcji. Przejawia się ono – przykładowo – w semiotyzacji psychologii i socjologii, co być może doprowadzi w praktyce badawczej do przezwyciężenia podstawowej słabości nauk o kulturze: separacji studiów nad wytworem od badań nad jego społeczną recepcją. Nauka o komunikowaniu powstaje jako dyscyplina kompleksowa (wielodyscyplinarna) i uogólniająca, tj. integrująca badania zjawisk dotychczas rozpatrywanych przez różne dyscypliny.
SŁOWA KLUCZOWE
studia medioznawcze, badania komunikowania, interdyscyplinarność