Reforma łotewskich mediów publicznych w perspektywie rozwoju nowoczesnych technologii dystrybucji treści, ewolucji potrzeb odbiorców oraz skomplikowanych relacji na linii Łotwa–Rosja

Tomasz Fraszczyk

Pełny tekst artykułu English version of the article

W artykule ukazano zarys ewolucji łotewskiego rynku mediów audiowizualnych (po 1988 roku), wpływ gwałtownego załamania gospodarczego w 2009 roku na podmioty medialne (w tym publiczne) oraz główne wątki dyskusji i decyzje, które w następstwie kryzysu zostały podjęte przez łotewskie instytucje odpowiedzialne za ład medialny. Szczególna uwaga zostanie zwrócona na nową ustawę o elektronicznych mediach masowych (obowiązującą od 2011 roku) oraz te elementy projektu reformy systemu mediów publicznych (ogłoszonej w 2013 roku), które wynikają z dynamicznego rozwoju nowoczesnych technologii dystrybucji treści oraz zmieniających się potrzeb i przyzwyczajeń odbiorców, zwłaszcza w młodszych grupach wiekowych. W ostatniej części tekstu poruszono złożony temat relacji łotewsko-rosyjskich i wieloaspektowego udziału mediów masowych w ich kształtowaniu. W konkluzji zwrócono uwagę na szeroki zakres dyskusji i prac analitycznych podjętych na Łotwie w związku z reformą mediów publicznych, co pozwala sądzić, że nie zostanie ona zaniechana w kolejnych latach.

SŁOWA KLUCZOWE

Łotwa, media publiczne, polityka medialna, nowe media, Rosja