Journalistic genre as a conditional determinant of a journalistic work. Selected legal aspects. Part IV
Jacek Sobczak
(Katedra Prawa Ochrony Własności Intelektualnej na Wydziale Prawa Uniwersytetu Humanistycznospołecznego
SWPS w Warszawie/Department of Intellectual Property Rights, Faculty of Law, University of Social Sciences
and Humanities)
Ksenia Kakareko
(Katedra Prawa Mediów na Wydziale Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego/Department of Media Law, Faculty of Journalism, Information and Book Studies, University of Warsaw)
The doctrine emphasizes doubts whether defamation may concern a deceased person. That seems to result from the construction of personal goods. However, negative statements about the dead that violate the personal rights of relatives can constitute a crime of defamation. Defamation may result in loss of trust or humiliation in the public opinion. The journalists, however, are protected by both countertypes from article 213 of the Penal Code, as well as by – less stressed in practice – countertypes of article 41 of the Act on press law.
KEYWORDS
defamation of a deceased person, loss of trust, countertype of permitted criticism, satirical forms, countertype of defamation, special diligence and integrity of the journalist
BIBLIOGRAPHY
- Chaciński J., Kilka uwag o podstawowych konstrukcja jurydycznych z zakresu ochrony dóbr osobistych, „Monitor Prawniczy”, 1995, nr 2.
- Dobosz I., Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 17 kwietnia 2002 r., IV CKN 925/00; „Orzecznictwo Sądów Powszechnych” 2003, nr 5, poz. 60.
- Grzeszak T., Obowiązek dziennikarskiego autosprostowania, „Przegląd Prawa Handlowego” 2004, nr 3.
- Grzybowski S., Ochrona dóbr osobistych, Warszawa 1957.
- Hofmański P., J. Satko J., Przestępstwa przeciwko czci i nietykalności cielesnej. Przegląd problematyki. Orzecznictwo (SN 1918-2000). Piśmiennictwo, Kraków 2002.
- Jóźwiak P., „De mortuis aut bene, aut nihil” (O zmarłych należy mówić dobrze albo wcale). Prawnokarna ochrona czci osoby zmarłej (postulaty de lege ferenda), „Edukacja Prawnicza” 2008, nr 10 (102).
- Kamieniecki J., Odpowiedzialność prasy za naruszenie dóbr osobistych, „Państwo i Prawo” 1984, z. 11.
- Kordasiewicz B., Jednostka wobec środków masowego przekazu, Wrocław–Warszawa–Kraków 1991.
- Mazurkiewicz J., Non omnis moriar. Ochrona dóbr osobistych zmarłego w prawie polskim, Wrocław 2010.
- Piątowski J.S., Ewolucja ochrony dóbr osobistych [w:] Tendencje rozwoju prawa cywilnego, red. E. Łętowska, Wrocław–Warszawa–Kraków 1983.
- Sadomski J., Konflikt zasad – ochrona dóbr osobistych a wolność prasy, Warszawa 2008.
- Seligman A.B., The problem of trust, Princeton University Press, New Jersey 1997.
- Sieńczyło-Chlabicz J.D., Glosa do uchwały Sądu Najwyższego z 18 lutego 2005 r., III CZP 53/04, „Państwo i Prawo” 2005, nr 7.
- Sobolewski P., Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 7 listopada 2002 r., II CKN 1293/00, „Przegląd Sądowy” 2005, nr 7–8.
- Stankowska K., Rehabilitacja osób skazanych za przestępstwa i wykroczenia polityczne w wyniku uwzględnienia kasacji nadzwyczajnych 1986–2002, „Przegląd Sądowy” 2008, nr 5.
- Stefanicki R., Glosa do wyroku SN z dnia 26 lutego 2002 r., sygn. I CKN 413/01, „Państwo i Prawo” 2003, nr 7.
- Surkont M., Cześć i godność osobista jako przedmioty ochrony prawnokarnej, „Nowe Prawo” 1980.
- Surkont M., Podmioty karnej ochrony czci i godności osobistej, „Palestra” 1979, nr 1.
- Szpunar A., O ochronie pamięci osoby zmarłej, ”Palestra” 1984, nr 7–8.
- Szpunar A., Ochrona prawna kultu osoby zmarłej, ”Palestra” 1978, nr 8.
- Tobis A., Prawnokarna ochrona czci w życiu politycznym RFN, „Państwo i Prawo” 1994, z. 4.
- Tymiec R., Glosa do wyroku SN z dnia 14 maja 2003 r. I CKN 463/01, „Państwo i Prawo” 2004, z. 4.
- Wierciński J., Niemajątkowa ochrona czci, Warszawa 2012.