Telewizja publiczna w Ameryce Łacińskiej – dylematy i perspektywy

Radosław Sajna

Pełny tekst artykułu English version of the article

W Ameryce Łacińskiej, mimo wspólnych fundamentów historycznych i kulturowych, różnie rozumie się istotę i rolę mediów publicznych. Ta różnorodność widoczna jest także w rozwiązaniach przyjętych w poszczególnych republikach, gdzie na rynkach telewizyjnych obserwuje się wprawdzie zdecydowaną dominację nadawców komercyjnych (wyjątek stanowi komunistyczna Kuba), lecz także liczne stacje telewizyjne, zaliczane do publicznych, działają (i są finansowane) na różnych zasadach – czasami mają charakter typowo propagandowy (rządowy), a czasami kulturalny czy edukacyjny. O ile jednak istnieje problem z określeniem latynoamerykańskiego modelu mediów publicznych, o tyle można dostrzec pewien konsensus co do istoty tego typu nadawców jako alternatywy dla dominujących mediów komercyjnych. Latynoscy naukowcy, ale także zarządzający mediami publicznymi oraz niektórzy politycy, często podkreślają konieczność wzmacniania tego sektora mediów (na rzecz rozwoju demokracji i pluralizmu), z uwzględnieniem międzynarodowej współpracy.

SŁOWA KLUCZOWE

Ameryka Łacińska, media publiczne, telewizja publiczna