Siłacze i chuligani. Pozytywni i negatywni bohaterowie lat 50. w publicystyce "Po prostu" w latach 1954-19571

Dominika Rafalska-Kuś

Artykuł omawia stosunek czasopisma "Po prostu" do głównych wzorców osobowych epoki PRL. Władza komunistyczna z łatwością nadawała ludziom określone etykietki, dzieląc ich np. na "wrogów ludu i prawdziwych socjalistów. Pojęcia te były tyleż ogólne, co niezwykle pojemne. W pierwszym znajdziemy więc zarówno akowca, jak i przedwojennego właściciela ziemskiego. W drugim człowieka ideowego, ślepo wierzącego w ideały socjalizmu. Wraz z Odwilżą nadeszły zmiany także w tej kwestii. Celem niniejszego tekstu jest pokazanie przemian, jakie zachodziły w świadomości społecznej w określaniu dobra i zła, w ocenie rzeczywistości, w szukaniu nowych punktów odniesienia i wzorców osobowych. Kto był w Polsce połowy lat 50. pozytywnym, a kto negatywnym bohaterem? Kogo stawiano, a kogo zrzucano z piedestału i dlaczego? Odpowiedzi na te pytania poszukam, przytaczając kilka wybranych artykułów z tygodnika "Po prostu", pisma, które jako jedno z pierwszych wyłamywało się z istniejących szablonów, starało się patrzeć na rzeczywistość w sposób obiektywny i nie udzielać zbyt prostych odpowiedzi na skomplikowane pytania.

SŁOWA KLUCZOWE

publicystyka, "Po prostu", bohater prasowy, historia prasy