Telewizja publiczna w europejskiej polityce audiowizualnej

Beata Ociepka

Na sytuację telewizji publicznej w Europie oddziałują zarówno procesy komercjalizacji i deregulacji jak i postępująca polityzacja. Zjawiska te w połączeniu ze zmianami technologicznymi szczególnie mocno uwidoczniają się w państwach Europy Środkowej, które te formę telewizji przejęły z Europy Zachodniej w latach dziewięćdziesiątych. Artykuł skupia się na pytaniu, czy instytucje integrujące w Europie wspierają model mediów publicznych czy też raczej pomijają tę kwestię. Szczególną uwagę poświęca znaczeniu Unii Europejskiej i Rady Europy, wskazując, które z dokumentów i działań tych instytucji integrujących mogą sprzyjać zachowaniu znajdującej się w kryzysie europejskiej formy telewizji publicznej. Zwłaszcza decyzje podejmowane w ostatnich latach przez Unię Europejską mogą świadczyć o tym, że jej instytucje zmieniają stopniowo swe nastawienie do mediów publicznych i widzą w nich nie tylko zyski, ale także konstytutywny element europejskiej formy demokracji,

SŁOWA KLUCZOWE

telewizja publiczna, integracja europejska, europejska polityka audiowizualna