Wracam z Polski Aleksandra Janty-Połczyńskiego jako reportaż i fakt społeczny

Iwona Hofman

Pełny tekst artykułu

Celem artykułu jest przedstawienie zbioru reportaży Aleksandra Janty-Połczyńskiego pt. Wracam z Polski w kontekście historycznym, medioznawczym i społecznym. Tom wydany w Paryżu w 1949 roku (wówczas opatrzony tylko pierwszym członem nazwiska) przyczynił się do rozdźwięków pomiędzy środowiskiem polskiego Londynu i paryską „Kulturą”. Szkice, obrazki i reportaże zostały zapisane w perspektywie informacji zobrazowanej, a ich wydźwięk był wyraźnie w kontrze do wyobrażeń emigrantów o życiu w powojennej Polsce. Jantę-Połczyńskiego zafrapowały bowiem wszechobecne nastroje entuzjazmu i odnowy, które przeczyły krytycznym wieściom rozpowszechnianym w prasie emigracyjnej. Na uwagę zasługuje forma reportaży potwierdzająca tezę o synkretycznym charakterze gatunku. W analizie przydatne okazały się współczesne kategorie opisu, np. świata przedstawionego.

SŁOWA KLUCZOWE

Aleksander Janta-Połczyński, Wracam z Polski, reportaż