Język reklam standaryzowanych
Aleksandra Anna Burdukiewicz
Celem artykułu jest prezentacja różnic kulturowych w reklamach prasowych pochodzących z tygodników „Wprost” i „Time” z lat 2003−2004. Analizie poddane zostały zarówno teksty reklam standaryzowanych, jak i lokalnych (kierowanych wyłącznie na rynek polski). W języku reklam lokalnych zauważono cechy polskiej kultury i języka: otwarty i spontaniczny sposób wyrażania emocji, a także formułowanie rad kierowanych do potencjalnego klienta za pomocą trybu rozkazującego. W przypadku reklam standaryzowanych, tym, co odróżnia polskie wersje językowe od angielskich, jest odwoływanie się nadawcy do emocji i odczuć odbiorców.
SŁOWA KLUCZOWE
reklama standaryzowana, reklama lokalna, język, różnice kulturowe